سرخوش زسبوی غم پنهانی خویشم                   چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم

در بزم وصال تو نگویم زکم و بیش                   چون آینه خو کرده به حیرانی خویشم

لب باز نکردم به خروشی و فغانی                   من محرم راز دل طوفانی خویشم

یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی                   عمریست پشیمان زپشیمانی خویشم

از شوق شکرخند لبش جان نسپردم                   شرمنده جانان زگران جانی خویشم

بشکسته‌تر ازخویش ندیدم به همه عمر                   افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم

هر چند امین*، بسته دنیا نیم اما                   دلبسته یاران خراسانی خویشم 

*تخلص مقام معظم رهبری در اشعارشان امین می باشد